Хайр
13 жил, 3 сар өмнө

 

Явж чадахгүй бүсгүй хүн, явж чадахгүй ч биш юм аа, тодорхойлж хэлэх гэхээр болохгүй байна. Хүүхдээ хөтөлсөн тэр бүсгүй нүдэнд содон туссан юм. Маш гоё хувцастай хэрнээ явахдаа л их хэцүү байдалтай харагдана.

            Томьёолж хэлбэл хөгжлийн бэрхшээлтэй. Гэхдээ зогсож байгааг нь харахад надад бол зүгээр л бүсгүй /Би ч хүмүүсийг хөгжлийн бэрхшээлтэй гэж тодорхойлох дургүй. Хараагүй, сонсголгүй, хэлгүй, суугаа гээд тоймгүй олон бэрхшээлтэй хүн байна л даа. Гэхдээ эднийг хөгжлийн бэрхшээлтэй гэж хэлэхээр хэл эвлэдэггүй юм /.

            Явдал нь нүдэнд тусав уу, яагаад ингэтлээ анхаараад байгаа юм бол гэж өөрөөсөө асуулаа. Гунигтай бодол лав төрөөгүй юм даг. Үнэндээ ээж хүү хоёрын яриа тээр холоос яаж сонсогдох вэ дээ, гэхдээ хөтлөлцөөд алхаж яваа нь хайр татам харагдсан юм. Зургаа юм уу, долоон настай болов уу гэмээр тэр хүүгийн алхаа яагаад ч юм хайр дүүрэн амьдралыг зөгнөж харагдаад байсан.

            Ээж нь жаахан алхаж байгаад л амрах юм, харин хүү нь барьсан тортойгоо савчаад зүггүйтэж зогсоно. Болоогүй ээ, ээж рүүгээ хараад л инээгээд хөөрөлхөнө. Сэтгэл нэг л хөнгөн санагдсан шүү. Явдал дундаа түүртэж яваа хэрнээ, амьдралын гоо сайхныг өөрөөсөө цацруулж байгаагаа тэр бүсгүй мэдээгүй байх л даа. Би танихгүй хэрнээ ээж хүү хоёроос хайр мэдэрч чадсан шүү дээ.

            Хүмүүсийг гаднаас нь хараад хайр, талархал мэдэрч болдог юм байна.